Une Vie (1958)

Maria Schell zet een indrukwekkende rol neer als de aristocratische Jeanne die er een geheel ander idee van het huwelijk op nahoudt dan haar harteloze echtgenoot. Zij wil een leven opbouwen maar voor haar man Julien voelt het huwelijk vooral als een dwangbuis. Julien wordt steeds rustelozer en begint een affaire met de meid. Als hij zich later onweerstaanbaar aangetrokken voelt tot een oude bekende, leidt dit tot een nieuwe affaire, ditmaal met tragische gevolgen. Het bleke Normandische landschap is door cameraman Claude Renoir in prachtig Brontë-stijl gevangen.

Regisseur Alexandre Astruc schreef in 1948 het invloedrijke essay La Caméra-Stylo (De Camera-Pen) in L'Ecran Français waarin hij hoopte dat cinema 'net zo soepel en zo subtiel zou worden als geschreven taal'. Een decennium later zouden de jonge regisseurs van de Franse Nouvelle Vague, onder wie François Truffaut, dit idee uitbreiden met hun politique des auteurs: een film moet de persoonlijke visie van zijn regisseur weerspiegelen.

EYE vertoont ook de nieuwe versie die 27 juli in première ging: Une vie van Stéphane Brizé.