Weltstadt in Flegeljahren : Ein Bericht über Chicago

Een 16mm-handcamera, wat zwartwitfilms, blocnote en pen, meer had Heinrich Hauser (1901-1955) niet nodig voor zijn reportage over de windy city in de vroege jaren dertig. Hauser filmde de straten, de mensen, de wolkenkrabbers, de handel, de bedrijvigheid en de momenten van rust in de parken.

geen lyrisch impressionisme

Anders dan regisseurs als Walter Ruttmann (Berlin, die Sinfonie einer Groβstadt, 1927) of Alberto Cavalcanti met zijn portret van Parijs (Rien que les heures, 1926) filmde Hauser kalm en zakelijk. Welstadt in Flegeljahren is geen experimenteel stadsgedicht of lyrisch impressionisme maar een nuchter, persoonlijk verslag van wat Hauser zag. Armoede, werkloosheid en misdaad ging hij niet uit de weg: krottenwijken en vuilnisbelten filmde hij ook.

Toen Hauser naar Chicago trok had de stad net een grote instroom verwerkt van zwarte Amerikanen uit het zuiden; Chicago groeide uit tot het centrum van de stedelijke blues en de Chicago Jazz, de opvolger van de New Orleans-stijl, bekend van Louis Armstrong. Trio Silent Live haakt hierop in tijdens een live optreden bij de film, met Bert Lochs op trompet, Frido ter Beek op saxofoon en Jasper Somsen op de contrabas.