Wet Dreams Festival Recap
Terugblik op het Amsterdams Wet Dreams Festival, 1970/1971, een filmfestival tussen kunst en porno, voyeurisme en participatie, exploitatie en bevrijding.
De seksuele revolutie van de late jaren 60 was nauw verbonden met de artistieke en culturele avant-garde van die tijd. Tot de platforms van de 'seksuele avant-garde' behoorden underground-tijdschriften zoals het in Amsterdam uitgegeven Suck (met onder andere Germaine Greer en Willem de Ridder als drijvende krachten), maar ook het door Suck in 1970 en 1971 georganiseerde Wet Dreams Film Festival. Op diverse Amsterdamse locaties werden erotische films vertoond die in sommige gevallen duidelijk méér of iets anders wilden zijn dan (standaard) porno. Maar wat dan precies? Enerzijds werden artistiek ambitieuze films vertoond en door een jury bekroond; anderzijds liepen filmvertoningen soms uit op orgies, geheel in lijn met het streven van de avant-garde om 'passief' kijkgerdrag te vervangen door participatie.
Deze screening laat een selectie van op de twee Wet Dreams-festivals vertoonde films zien. In een inleiding wordt het geheel in een historische context geplaatst. De getoonde films behoren alle tot de artistiek interessantere, maar hun benadering is sterk uiteenlopend. Wat waren de ambities, de successen en de contradicties van de Wet Dreams-cinema – tussen kunst en porno, voyeurisme en participatie, exploitatie en bevrijding?
Love Objects(NL, Tom Chomont, 1971, 2”)
It”s Harem Time (o.v.b.)(NL, Willem de Ridder)
Noviciat(FR, Noël Burch, 1969, 20”)
Fuses(VS, Carolee Schneemann, 25”)
Details
Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.