When the Mountain Rumbles & This Was Your Nicest Auntie Ria

Programma

• 

  When the Mountain Rumbles (Alba Bresolí Aliberch, ES 2022, 29')

  Onder Franco’s dictatoriale regime werden bewoners van het Spaanse dorp Escó in 1959 gesommeerd te vertrekken, vanwege de aanleg van een reservoir in de Pyreneeën. Een vader van drie jongens weigerde pertinent. Nu wonen de drie broers op leeftijd nog altijd geïsoleerd tussen de ruïnes, waar ze dagelijks hun kudde hoeden. De tijd heeft er decennialang stilgestaan. Maar nu de overheid dwars door hun leefgebied een snelweg aanlegt, wordt hun eenvoudige, afgezonderde bestaan opnieuw bedreigd.
  
  Op empathische wijze en in observerende, weidse beelden volgt de camera de broers in het indrukwekkende landschap. Vaak in stilte, of met rinkelende schapenbellen en blatende dieren op de achtergrond. Soms zingt een van hen een lied, fantaseert over eten of spreekt over de waarde van noeste arbeid. Maar de tijd staat niet stil: niet veel later rijden beestachtige machines lawaaiig en dreigend tussen de loslopende schapen door.
  
  De opmaat en epiloog van When the Mountain Rumbles werden gefilmd met een 8mm-camera: de grofkorrelige zwart-witbeelden vormen een monument voor deze pure manier van leven en vervlogen tijden.

• 

  This Was Your Nicest Auntie Ria (Anneke de Lind van Wijngaarden, NL 2022, 37')

  Ze is niet gek. Ria heeft het heus wel door, dat ze ‘richting dementie’ gaat, vertelt ze haar nicht Anneke. Daarom heeft ze briefjes opgehangen, zodat ze weet dat Anneke in New York is geweest en ze het daarover kunnen hebben. “Erg hè. Ik denk dat ik nog maar een wijntje neem.”
  
  In de zeven jaar voor haar dood volgt Anneke haar eigengereide tante, die misschien wel haar geheugen verliest, maar niet haar gevoel voor humor. Als haar nicht niet op bezoek is, houdt Ria haar op de hoogte via voicemails en telefoontjes – haar stem steeds aarzelender. De technologische vernieuwingen die het leven in haar appartementje met uitzicht op het Vondelpark in Amsterdam makkelijker moeten maken, verwarren haar alleen maar meer.
  
  Terwijl de seizoenen achter het raam voorbijglijden, gaat Ria heen en weer tussen ontkenning en blijmoedige berusting. Ze is haar mantelzorgers meestal dankbaar, al zoekt ze soms ruzie uit frustratie over haar toenemende afhankelijkheid. Het naderende einde wordt nooit te zwaar in deze liefdevolle film, een bitterzoete, realistische schets van de laatste jaren van een leven.