C'est pas moi & Allégorie citadine
Previously Unreleased: In de Allegorie van de Grot vraagt Plato zich af: wat zou er gebeuren als een van de gevangenen erin zou slagen zich van zijn ketenen te bevrijden en uit de grot te ontsnappen? Wat als die gevangene Jay was, een jongetje van zeven? Een danseres gaat met haar zevenjarige zoontje naar de casting voor een toneelstuk gebaseerd op de Allegorie van de Grot. Maar wanneer de auditie begint, loopt hij weg, de straten van Parijs op, het avontuur tegemoet. Na hun korte film Omelia contadina werkten Alice Rohrwacher (La Chimera) en fotograaf JR opnieuw samen aan deze fantasierijke samensmelting van film en filosofie, met een opvallende rol voor Leos Carax. Allégorie citadine illustreert hoe beelden – of het nu schaduwen of tastbare objecten zijn – de waarheid kunnen verdraaien of onthullen. Het stadssprookje bouwt voort op het project Retour à la Caverne en Chiroptera van JR, door beelden op te nemen van deze grote openbare kunstinstallatie in Parijs. In Retour à la Caverne transformeerde JR de gevel van het Palais Garnier in een monumentale zwart-wit trompe-l'oeil-afbeelding van een grot. Voor het tweede deel Chiroptera borduurde een groep mensen honderden handafdrukken op de grotwanden.
In the explosive collage C'est pas moi (2024), Leos Carax delves into his own work; followed by Allégorie citadine (Alice Rohrwacher and JR, 2024), a short film about Plato's Allegory of the Cave and how images can distort or reveal the truth, with an exceptional role for Leos Carax.
Programme
C'est pas moi (Leos Carax, 2024, 41')
The Centre Pompidou asked filmmaker Leos Carax to reply using images to the question: "Where are you, Leos Carax?" So the director of Pola X (1999), Holy Motors (2012) and Annette (2021) made a freestyle self-portrait, full of nods and winks and references to his delirious work. At the same time, this is a loving homage to Jean-Luc Godard and David Bowie, as well as an investigation of the power and politics of creating images.
Carax’s deeply personal film criss-crosses his 40-year career, with recurring roles for Carax characters such as Monsieur Merde (Denis Lavant) and Annette, the mysterious doll from Carax’s film of that title. This explosive collage of text and film clips is Carax at his best: provocative, poetic and philosophical.
Allégorie citadine (Alice Rohrwacher & JR, 2024, 21')
In the Allegory of the Cave, Plato wonders: what would happen if one of the prisoners managed to free himself from his chains and escape from the cave? What if this prisoner was Jay, a seven-year-old boy?
A dancer takes her seven-year-old son to a casting session for a play based on the Allegory of the Cave. But when the audition begins the boy runs away, onto the streets of Paris, and towards adventure.
Following on from their short film Omelia Contadina, Alice Rohrwacher (La Chimera) and photographer JR collaborated again, on this highly imaginative amalgam of film and philosophy with a striking role for Leos Carax. Allégorie citadine illustrates how images – whether shadows or tangible objects – can distort or reveal the truth.
This urban fairytale continues JR’s project Retour à la Caverne and Chiroptera, by recording images of these huge public art installations in Paris. In Retour à la Caverne, JR transformed the façade of the Palais Garnier into a monumental back-and-white trompe-l'oeil depiction of a cave. For the second part, Chiroptera, a group of people embroidered hundreds of handprints on the walls of the cave.
This is part of
Details
Length
62 min.
Language
French
Part of
Previously Unreleased
Screened at prominent national and international festivals, yet never released in Dutch cinemas. Quite unjustly so, Eye Filmmuseum thinks, and so it has once again brought an exceptional selection of films from international festivals to the Netherlands.
Share your love for film and become a member of the Eye Society.