Je lijkt graag taboes te willen doorbreken.
“Dat is niet expres. Waarom bleef je niet voor mij? maakte ik tien jaar nadat mijn moeder was overleden, en in die tien jaar daartussen ben ik nauwelijks met haar overlijden bezig geweest. De film heeft veel betekend voor mij en mijn familie. Voor de film vroeg ik me af of ik op mijn moeder lijk en ook depressief of manisch kan worden. En of ik zelf moeder moest worden. Uiteindelijk heeft de film ruimte gemaakt om minder bang te zijn, waardoor ik nu een dochter heb. In die tijd heb ik ook het boek van Orna Dornath gelezen, waardoor ik Spijtmoeders heb kunnen maken. Eigenlijk gaan mijn films meer over ouder-kindrelaties, niet per se over taboes.”