Aznavour, le regard de Charles

Het was Edith Piaf (“Momo”) die de 24-jarige zanger en collega-chansonnier een 16mm-camera cadeau gaf. Dat was in 1948 – tot in de jaren tachtig droeg Aznavour de camera bij zich en schoot honderden filmpjes: van zijn reizen, optredens, geliefden, kinderen en vrienden.

De films belandden in de opslag, waardoor niemand weet had van Aznavours filmtalent. Totdat Marc di Domenico op bezoek ging bij Aznavour die de verblufte regisseur dozen vol celluloid liet zien, de oogst van tientallen jaren filmen.

Uniek dagboek

Na het zien van enkele rollen wist Di Domenico dat hij een uniek dagboek in handen had van een man die zowel chansonnier (800 zelfgeschreven nummers), professioneel acteur (bijna tachtig rollen, onder meer bij Georges Franju, François Truffaut en Jean-Luc Godard) als regisseur was geweest.

Di Domenico: “Ik zag meteen dat hij “echt” filmde, met wide shots, medium- en close shots. Hij wilde duidelijk meer dan filmen als een gewone toerist, hij dacht na over de compositie.”

Nieuw genre

Met Aznavour bekeek Di Domenico veertig uur aan ruw materiaal en zette de eerste lijnen uit voor de dramaturgie van een filmisch dagboek. De reizen, vrouwen en carrière komen in beeld, begeleid door 25 chansons van Aznavour en een voice-over (acteur Romain Duris) die teksten voordraagt uit Aznavours autobiografie.

Di Domenico: “Bij de eerste vertoning waren mensen zowel verrast als ontroerd. Ik denk dat het een films in een nieuw genre: het portret van een iconische zanger aan de hand van beelden die hij zelf geschoten heeft.”

Bij de vertoning van Aznavour, le regard de Charles vertoont Eye ook een randprogramma met twee films waarin Aznavour als acteur te zien is: Les fantômes du chapelier van Claude Chabrol en Tirez sur le pianiste van François Truffaut.

Voorfilm

Dichter draagt voor – ik was toen een arme jongen Shariff Nasr (NL 2013, 4”, Nederlands gespr.) Ramsey Nasr, acteur en voormalig Dichter des Vaderlands, en regisseur Shariff Nasr besloten 21 belangrijke gedichten uit de Vaderlandse geschiedenis van een visuele vertaling te voorzien. “Ik was toen een arme jongen” is een gedicht van Herman Gorter (1890).