Buck and the Preacher

Een nieuw leven opbouwen op de vruchtbare grond van de prairies in het Westen, dat lijkt een aantal vrijgemaakte zwarte plantagearbeiders een goed idee. Om hun karavaan te leiden roepen ze de hulp in van Buck (Poitier), die als gids optreedt.

Er is echter een probleem: de voormalige slavenhouders willen hun werkkrachten niet laten gaan. Met hulp van de vrijgevochten oplichter, charmeur en priester van de High and Low Orders of the Holiness Persuasion Church (Belafonte) zet de karavaan zich toch in gang.

Pakkende westernkomedie

Bij uitbreng in 1972 werd Sidney Poitiers regiedebuut welwillend ontvangen; Vincent Canby, toonaangevend filmcriticus van de New York Times, zag geen meesterwerk in de traditie van Howard Hawks of John Ford, maar wel een pakkende westernkomedie die hij doopte tot exponent van een nieuwe genre, de ‘Soul Western’.

Lof was er ook voor de perspectiefwisseling – leidende zwarte personages in een voormalig wit domein – en, vooral, voor het optreden van Belafonte als hartveroverend onbetrouwbare Man van God.