Contes immoraux

Walerian Borowczyk / FR, 1974

In dit erotische vierluik over eeuwige taboes als maagdelijkheid, vrouwelijke masturbatie, bloedlust en incest, dalen we af in de tijd. Regisseur Walerian Borowczyk hield aan zijn barokke portretten van onder anderen Lucrezia Borgia en Elizabeth Báthory (Paloma Picasso) de reputatie van kunstzinnig pornograaf over.

Borowczyk opent het vierluik met een vertelling in het heden, “Het getij”: een student en zijn jonge nicht zijn door het getij op het strand geworpen en weten zich bevrijd van spiedende ogen.

'Thérèse philosophe' speelt zich af in de negentiende eeuw: een in haar slaapkamer opgesloten meisje fantaseert over de eventuele erotische kwaliteiten van de voorwerpen in haar kamer.

'Erzsébet Báthory' is een portret van de zestiende-eeuwse Hongaarse gravin die naar de overlevering wil een dagelijks bad nam in maagdenbloed om de eeuwige jeugd deelachtig te worden en 'Lucrezia Borgia' is de weergave van een incestueuze vijftiende-eeuwse orgie waarin Lucrezia, haar broer en haar vader – overigens niemand minder dan de Paus – zijn betrokken.

In alle verhalen speelt de schoonheid van het vrouwelijke lichaam de hoofdrol; evenveel aandacht besteed Borowczyk aan de vormgeving: die is sensueel, overdadig, barok.

Kopie uit de EYE-collectie. Vooraf een trailer van La bête.