E.T., the extra - terrestrial

Over Close Encounters of the Third Kind oordeelde vakblad Variety destijds dat de film weliswaar schitterend was gemaakt, maar ook de warmte en menselijkheid ontbeerde van George Lucas” Star Wars. Spielbergs tweede sciencefictionfilm kun je uitleggen als een impliciete reactie op dat verwijt. Geen hartverwarmender film dan dit sprookje over de aaibaarste alien uit de filmgeschiedenis. Maar niet alleen het door de Italiaan Carlo Rambaldi ontworpen wezen vertederde. Naast de tienjarige Henry Thomas bleek vooral de zesjarige Drew Barrymore onweerstaanbaar snoezig. Dat de film zijn vier Oscars won in uitsluitend technische categorieën, neemt niet weg dat Spielberg met E.T. de ultieme familiefilm op zijn naam schreef. Een vervolg, E.T: Nocturnal Fears, kwam – gelukkig? – nooit van de grond.

“Het is heel simpel. Als je niet moet huilen bij E.T. the Extra-Terrestrial komt dat omdat er een ijsklomp ergens in je borstkas zit. Spielberg was de eerste regisseur die ik ontdekte en waardoor ik begreep dat films überhaupt gemaakt werden." – Martin Koolhoven (Oorlogswinter, Brimstone).