Flaming Creatures + Blonde Cobra

Jack Smiths Flaming Creatures en Ken Jacobs’ Blonde Cobra werden voor het eerst vertoond in een dubbelprogramma in de Bleecker Street Cinema in Manhattan in 1963. In zijn column 'Movie Journal' in de Village Voice prees Jonas Mekas deze films als een nieuwe, 'Baudelaireaanse Cinema', die waarschijnlijk door bijna iedereen verkeerd begrepen zal worden. 'Iets wat een gemiddelde kijker misschien angst aanjaagt,' schreef hij, 'is dat deze cinema op de rand van perversiteit balanceert. Deze kunstenaars kennen geen remmingen, seksueel of anderszins.'

Vanaf het begin had Flaming Creatures zijn tegenstanders. Niet iedereen herkende de verrassend originele visuele gevoeligheid van de film, waardeerde de burleske humor of genoot van de overvloed aan queer geneugten die de film bood. De film werd al snel overstemd door de beruchte politieactie die volgde op een vertoning van de film in het New Bowery Theater in 1964. De film werd in beslag genomen, er werden arrestaties verricht en er volgde een proces en een daaropvolgend hoger beroep. De dreiging van aanklachten wegens obsceniteit hing ook boven het werk van andere undergroundkunstenaars. Flaming Creatures kan het publiek nog steeds verdelen. Centraal staat immers een scène die door critici is beschreven als een "orgie", "verkrachtingsscène" en "nepverkrachting".

Woest grappig

Van midden jaren 50 tot begin jaren 60 maakten Smith en Jacobs samen verschillende films. De zwart-witbeelden van Smith en Jerry Sims in Blonde Cobra werden geschoten door Smiths vriend Bob Fleischner. Jacobs monteerde de beelden en voegde er fragmenten van muziek en audio-opnamen van Smith aan toe, samen met Smiths vaak woest grappige geraaskal. Maar de meesterzet van de film zijn de vertoningsinstructies. Er moet een AM-radio in of bij het publiek worden geplaatst. Op twee zeer nauwkeurig beschreven momenten in de film moet het volume van de radio worden verhoogd en moet er een soort gesprek worden gevoerd – wat voor soort gesprek dan ook. Zoals Jacobs het zei bij een vertoning van Blonde Cobra: "Het werkt altijd!" (tekst: Michele Pierson)

Inleiding Michele Pierson

Op 26 oktober worden de films ingeleid door Michele Pierson. Zij is hoofddocent filmstudies aan King's College London. Ze is mede-redacteur van Optic Antics: The Cinema of Ken Jacobs (2011) en auteur van essays over Amerikaanse experimentele film. Haar meest recente publicatie is Feminist Filmmaking from the Ground-Up: Three Films from the 1980s. Ze werkt aan een manuscript van boeklengte met de werktitel The Accessibility of the Avant-Garde: Views from Experimental Cinema.