Juste un mouvement

Aan het eind van de jaren zestig schilderde de befaamde nouvelle vague-regisseur Jean-Luc Godard met La Chinoise het door Mao's Rode Boekje geïnspireerde milieu van jonge, gewelddadige radikalinski's. De film is een stilistisch gedurfd experiment, een verrassende mix van speelfilm, politieke analyse, pamflet en documentaire.

Welbespraakte maoïst

Een van de hoofdrolspelers was Omar Blondin Diop (1946-1973), een briljante filosofiestudent uit Senegal. Diop speelde zichzelf als welbespraakte maoïst die de permanente revolutie predikt. Het is aan deze zwarte activist dat filmmaker en kunstenaar Vincent Meessen (1971) een eigenzinnige documentaire wijdde, Juste un mouvement, die vorig jaar op IDFA was te zien.

Meessen filmde vrienden en familieleden van Diop (en profil, bij schaars licht) en liet ze herinneringen ophalen aan de studentenprotesten in Parijs en aan Diops verzet in Senegal tegen de dictator Léopold Sédar Senghor. Diop overleed op 27-jarige leeftijd in een gevangenis in Senegal, als tegenstander van het regime – er zou sprake zijn geweest van zelfmoord.

Juste un mouvement is een complex bouwwerk van beeldlagen en vertellingen; Meessen wisselt interviews af met archiefbeelden en fragmenten uit La Chinoise en laat een prikkelend portret ontstaan van een activist die voortleeft in de verhalen van zijn broers, in de film van Godard én in de hedendaagse jeugdbewegingen in Senegal.

La Chinoise wordt aansluitend op Juste un mouvement vertoond. Je hebt hiervoor een apart kaartje nodig.