Ohayo

Ozu's komische Technicolor-remake van zijn stille film I Was Born, But… volgt twee jongens in een buitenwijk van Tokio, die de eed afleggen om geen woord meer te zeggen nadat hun ouders hebben geweigerd om een televisie voor hen te kopen. Good Morning is geheel geschoten vanuit het perspectief van de twee koppige broers. De ouders zijn ervan overtuigd dat de stilte-staking van korte duur zal zijn, maar langzaamaan dringt het tot hen door dat ze hun kinderen niet meer kunnen negeren.

Dit vermakelijke satirische portret van het moderne gezinsleven zit vol met grappen over de roddelcultuur onder volwassenen en het consumentisme in het moderne Japan. De volwassen wereld vol lege conversaties en hypocrisie krijgt er flink van langs.

Ozu bewees met Good Morning dat hij ook uitstekend uit de voeten kon met het genre van de komedie. Stilistisch is de film weer typisch Ozu, met een laag camerastandpunt waarbij de camera niet beweegt. Ditmaal maakte hij ook gebruik van primaire kleuren in oogstrelend Technicolor.