Perfect Blue

Het is moeilijk dat deze bijna perfecte paranoïde thriller - geïnspireerd door B-films en Italiaanse giallo's - Kons allereerste langspeler was. Voordien had hij vooral gewerkt als mangatekenaar, schrijver, lay-out artist en background designer. De Japanse regisseur maakte in totaal vier speelfilms (waaronder Millennium Actress en Paprika), elk op hun eigen manier memorabel. Perfect Blue is een visionair verhaal over de opkomst van het internet, een gebroken geest en de idolisering van popartiesten. Het is des te jammerder dat Kon in 2010 op 46-jarige leeftijd overleed.

Hoofdpersonage van de film is Mima, een verlegen J-popidool en lid van de meidengroep CHAM! die beslist om te stoppen met zingen zodat ze haar acteercarrière kan nastreven. Al snel krijgt ze een terugkerende rol in een misdaadserie, maar die wordt steeds veeleisender voor haar en voor haar manager Rumi. Bovendien wordt Mima gestalkt door een geobsedeerde fan en ontdekt ze dat intieme over details over haar leven op het internet worden gepubliceerd. Na het filmen van een verkrachtingsscène begint Mima's grens tussen fantasie en realiteit te vervagen, haar identiteit begint af te brokkelen en mensen rondom haar beginnen te sterven.

Dit veelgelaagde psychologisch pareltje zoomt niet alleen in op toxische fandom, maar verkent ook (vrouwelijke) identiteit, voyeurisme, consumentisme, de male gaze en de complexe relatie tussen het zelf en de ander. Kon is erin geslaagd een entertainende B-slasherfilm te nemen en er een uiterst slimme en onvergetelijke ervaring van te maken.