Story of My Death

Vrouwenveroveraar op leeftijd Giacomo Casanova maakt zich op voor een reis naar een dorpje verborgen in de dichte wouden van het het Karpatengebergte. Daar zal hij zijn seksuele honger stillen door jonge boerendeernen in zijn bed te nodigen; Dràcula deelt Casanova’s interesse in de lelieblanke halzen van jonge vrouwen, maar om heel andere redenen dan de lichtvoetige Italiaanse verleider.

Story of My Death, de opmerkelijke speelfilm van de Catalaanse kunstenaar-cineast Albert Serra, schetst een historisch treffen dat in werkelijkheid nooit heeft plaatsgevonden.

De setting dient geen ander doel dan de tekening van een conflict dat Serra interesseert: de overgang van de rationalistisch-empirische tijdgeest van de laat 18e eeuw naar de jaren van de Romantiek, waarin de interesse groeit in het mystiek-duistere levensgevoel van het Sublieme, gevolgd door de repressieve moraal van het Victoriaanse tijdperk.

Libertijnse verkenning

Casanova belichaamt de hedonist en homme des lettres, geïnteresseerd in wetenschap en de kunst van het verleiden; Dràcula is de gewelddadige vampiergraaf die maagdenbloed moet drinken om te overleven. Hun gesprekken nemen de kijker mee in een libertijnse verkenning van de Europese geschiedenis, waarin vooral het vreugdeloos benepen Christendom het moet ontgelden.

Story of My Death (Gouden Luipaard filmfestival Locarno) werd gefilmd met goedkope digitale camera’s; vervolgens werd het materiaal gedeeltelijk gekopieerd naar 35mm-film, met een vervreemdend Technicolor-effect als resultaat.

Albert Serra in Eye

Van Albert Serra (1975) is deze zomer een intrigerende tentoonstelling te zien. Serra bouwde een grote installatie, geïnspireerd op zijn toneelstuk Liberté (2018), dat handelt over de libertijnse traditie en de grenzen van de vrijheid in de kunst.

Serra’s films waren te zien op de grote festivals en wonnen onder meer de Speciale Juryprijs van het Cannes Filmfestival en de Prix Jean Vigo, een prestigieuze Franse filmprijs.