Swamp Dogg Gets His Pool Painted

Diep verborgen in de San Fernando Valley heeft de legendarische Swamp Dogg, samen met medemuzikanten Moogstar en Guitar Shorty, van zijn huis een artistieke speeltuin gemaakt. De drie navigeren over de onstuimige golven van de muziekindustrie en hakken een inspirerend pad uit door tijd en ruimte.

Psychedelische comedy

De documentaire tekent een kleurrijk, fascinerend portret van de ruim tachtigjarige Swamp Dogg, die al op z’n twaalfde begon te zingen en van grote invloed is geweest op de genres soul, bluegrass, hiphop en country. Zijn nieuwste album is getiteld ‘Black Grass: from West Virginia to 125th Street’.

Bijna had Isaac Gales' en Ryan Olsons ‘psychedlische comedy over echte mensen’ de Nederlandse theaters niet gehaald. Onterecht, want de film won onder meer de Grote Juryprijs voor beste muziekdocumentaire van het Nashville Filmfestival en de Publieksprijs van het Minneapolis St. Paul International Film Festival.

…heel dichtbij Doggs unieke stijl en persoonlijkheid…uniek…goed…hilarische zijpaden…knap…waarlijk een verlengstuk van de artiest…was het leuk? Absoluut. (**** NRC Handelsblad)

…Swamp Dogg ademt pure authenticiteit in de opgewekte documentaire over zijn leven…het op alle fronten ontwapenende hoofdpersonage van deze zomerse, verbeeldingsrijke documentaire…ontroert en betoverd…fascinerende geschiedenis…plezierig…mooi…perfect met elkaar in balans…De onschatbare waarde van Swamp Doggs werk en persoonlijkheid blijft voorop staan…filmisch hommage dat Swamp Dogg als gegoten zit…ontwapenend genie. (**** De Volkskrant)

Fantastisch portret…briljante film…fijntjes uitgewerkt en fantastisch portret… (**** Trouw)