The Cameraman

Buster Keaton (‘Buster’) wil een echte professionele cameraman worden die altijd als eerste ter plekke is om er met de primeur van door te gaan. Maar tussen droom en daad staan wetten en praktische bezwaren, zoals het feit dat Buster altijd… te laat is. Maar op een dag levert Buster, per ongeluk, uniek materiaal af en lijkt hij indruk te maken op z’n geheime liefde op kantoor.

Voor zijn eerste grote productie voor MGM trok Keaton alle slapstickcapriolen uit de kast, met de camera(man) in de hoofdrol. Op stap door Manhattan raakt hij verzeild in triadeoorlogen in China Town, ontmoet een aap die zijn sidekick wordt, en wat mis kan gaan gaat mis.

The Cameraman - een MGM-kaskraker - werd verloren geacht na een brand in de MGM-kluis (1965), maar is inmiddels digitaal gerestaureerd door Warner Bros, Criterion Collection en Cineteca di Bologna, aan de hand van twee teruggevonden kopieën.

Live uitvoering nieuwe score

Componist en Eye-programmeur Martin de Ruiter schreef voor de vertoning in Eye een nieuwe jazzy score, met invloeden uit de ragtime- en swingbands van de ‘roaring twenties’. De compositie wordt live uitgevoerd door het Martin de Ruiter Jazzkwartet, met Matthias Konrad (trombone), René ten Cate (vibrafoon), Erik Winkelmann (contrabas) en Martin de Ruiter (bandoneón).

Bandoneón, vibrafoon, trombone, contrabas; een bezetting die ten tijde van het maken van de film nooit zou zijn voorgekomen. Toch is de jazz in deze score gestoeld op die uit de jaren 20. Maar zoals Keaton het genre comedy of slapstick verder uitwerkte, ver voorbij een losse verzameling ‘gags’; zo is deze score verder ontwikkeld van losse nummers naar een doorgecomponeerde filmmuziek zoals we die nu kennen.