Ultranova

De eerste lange speelfilm van de in Wallonië geboren Bouli Lanners bezorgde hem in de Belgische pers het predikaat “de Edward Hopper van de Belgische cinema”. Net als in het werk van de beroemde Amerikaanse schilder draait in Ultranova alles om eenzaamheid en leegte.

Industrieterreinen, armzalige cafés en deprimerende kantoorruimtes vormen het decor voor de kleine, onbeduidende levensverhalen van de antihelden in deze film. Toch is Ultranova niet zwaar op de hand: Lanners schetst de perikelen van zijn personages met mildheid en subtiele, soms absurde humor. Hij doet het als een schilder: in vale tinten op een groot “doek”, in Cinemascope-formaat.

De vijfentwintigjarige Dimitri verkoopt boerderettes die kant-en-klaar, inclusief barbecue worden opgeleverd. Samen met een door zwangere vrouwen gepreoccupeerde collega en een nogal rigide chef slijt hij zijn dagen in de auto – op weg naar grauwe bouwpercelen. Niemand is werkelijk in de timide Dimitri geïnteresseerd, behalve zijn bovenbuurvrouw Jeanne en haar vriendin Cathy; zij vinden hem “anders” en zijn vooral nieuwsgierig naar de mysterieuze geruchten die over Dimitri de ronde doen. Vooral met Cathy kan Dimitri het goed vinden en een romance hangt in de lucht, al is het voorlopig alleen in Dimitri”s fantasie.

Zo fantaseren alle personages over een interessanter leven, maar zijn ze niet bij machte dit te realiseren.