Eye Artist & Scholar in Residence 2024

Ginta Tinte Vasermane en Asli Özgen-Havekotte zijn de kunstenaar en wetenschapper van het Artist and Scholar in Residence-programma in 2024.

Ginta Tinte Vasermane, Working Frames, 2014, 5-channel video installation

2024 Artist in Residence

Ginta Tinte Vasermane (geboren in Riga, Letland) is een kunstenaar, wonend en werkend in Amsterdam. Ze studeerde af van de Gerrit Rietveld Academie en de Nederlandse Filmacademie. Ginta werkt met verschillende media, waaronder bewegend beeld, video-installaties, film choreografie, sculptuur en curatie. In haar werk onderzoekt ze menselijk gedrag, sociale normen en rollenspel. Door middel van haar videowerk probeert ze vanuit verschillende perspectieven menselijk gedrag te observeren en dagelijkse realiteiten te ondervragen.

Ginta heeft haar werk tentoongesteld bij onder andere Art Rotterdam, het European Media Art Festival in Duitsland en ISCP - International Studio & Curatorial Programme; Residency Unlimited and Lower Manhattan Cultural Council in New York.

Tijdens haar residentie bij Eye gaat ze aan de slag met Eye’s archief van stille slapstickfilms en Vaudeville. Geïnspireerd op haar bevindingen in het archief maakt ze een nieuwe meerkanaalse video-installatie.

Formed by the Gaze, Twisted by the Beast is de meerkanaalse video-installatie die Ginta Tinte Vasermane ontwikkelde tijdens haar residentie bij Eye.

still uit Formed by the Gaze, Twisted by the Beast (Ginta Tinte Vasermane, 2024)

still Formed by the Gaze, Twisted by the Beast (Ginta Tinte Vasermane, 2024)

Ginta Tinte Vasermane, Working Frames, 2014, 5-channel video installation

2024 Scholar in Residence

Asli Özgen is universitair docent Media en Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam. Ze geeft les aan de bachelor Media en Cultuur en de master Preservation and Presentation of the Moving Image. Haar onderzoek bevindt zich op het snijvlak van filmhistoriografie, kritische archiefstudies, geheugen en activisme. Geworteld in intersectioneel feminisme en dekolonialisme focust haar huidige onderzoek zich op het audiovisuele geheugen van omstreden verledens en archivale en activistische praktijken rondom diasporisch filmerfgoed. Op het moment werkt ze aan een boek over het audiovisuele erfgoed van migratie van Turkije naar Nederland, met een focus op de rol van film in (internationale en transnationale) solidariteitsnetwerken en de archivale status van dit materiaal.

Bij Eye gaat Asli aan de slag met diasporische, ontheemde en (post)koloniale collecties om mogelijke antwoorden te onderzoeken op de dringende vraag naar ‘dekolonisatie’. Terwijl dit onderwerp steeds meer een debat wordt in de bredere museumwereld de afgelopen jaren, is hier de vraag hoe dekoloniale kritiek het bestaan van filmmuseums kan ondervragen en hoe deze kritiek nieuwe manieren van denken kan stimuleren over de rol van filmmuseums in sociale en ecologische rechtvaardigheid. Asli’s onderzoek bij Eye zal deze onderwerpen onderzoeken, om zo het debat vanuit het filmerfgoedveld voort te drijven en om vragen te stellen die gegrond zijn in de alledaagse archiefpraktijk, met behulp van filmgeschiedenissen van anti- en dekoloniaal gedachtegoed en praktijk.