Eind jaren tien verschenen de eerste reclamefilms in de Nederlandse bioscopen. Het betekende het begin van een rijke Nederlandse filmtraditie: de reclamefilm zou samen met de bedrijfs- en voorlichtingsfilm de bodem onder de Nederlandse filmindustrie gaan vormen. Zij zorgden voor continuïteit in de periodes dat de productie van andere genres zoals de speelfilm achterbleef.
Kopje: Reclamefilms werden gemaakt voor grote multinationals als Philips, Unilever (toen nog Van der Bergh & Jurgens) en Shell (Bataafsche Petroleum Maatschappij), maar ook voor kleine, lokale middenstanders. De producties variëren dan ook van grootse campagnes met meerdere versies in verschillende talen tot aan korte, amateuristisch aandoende reeksen tussentitels die slechts voor een handvol buurtbioscopen werden geproduceerd.
De Nederlandse reclamefilm verkreeg vanaf de jaren dertig internationale faam. Dit begon met de poppenanimaties die George Pàl voor Philips maakte. Later, in de jaren veertig tot tachtig, werd de fakkel overgenomen door de studio’s van Joop Geesink en Marten Toonder, die duizenden reclamefilms maakten voor bioscoop en televisie.
