Bete van Meeuwen over representatie in media

Bete is fotograaf en de guest curator van ons aankomende event Male Femininity, op zondag 15 december. We spraken haar over het belang van representatie en haar nieuwste fotoserie Wisteria, die de 15e in Eye voor het eerst zal worden geëxposeerd.

Hoe en waarom ben je begonnen met fotografie?

Toen ik in Amsterdam kwam wonen is het voor mij allemaal begonnen. Dat is nu bijna 5.5 jaar geleden! Voor mijn studie Media Informatie en Communicatie moest ik een camera hebben en was ik aan het oefenen met het schieten van beelden. Een vriend van mijn huisgenootje vroeg toen aan mij of ik een festival wilde fotograferen en ondanks dat ik net wist wat de ISO deed, heb ik toen ja gezegd. Mijn eerste klus was dus een festival vastleggen waar 5000 mensen waren. Ik was super zenuwachtig, maar gelukkig ging het goed en vanuit daar heb ik mijn eerste betaalde klussen gehaald.

Hoe ben je op het idee voor je fotoserie Wisteria gekomen?

Ik houd me het laatste jaar bezig met maatschappelijke thema’s zoals o.a. racisme en representatie. Ik wilde heel graag een ander beeld van de (zwarte) man laten zien, dan wat de media ons voorschotelt. Omdat representatie in media echt impact maakt op hoe een bepaalde groep wordt gezien, maar ook op hoe zij naar zichzelf kijken.

Ik vind deze quote van Clarice Gargard erg sterk. Ik ben van mening dat toxic masculinity super real is. Mannen mogen niet vrouwelijk of emotioneel overkomen, omdat dat gezien wordt als zwak. Toen ik op zoek ging naar donkere modellen bij modellenbureaus, vond ik dat er nog vrij weinig keus was. Ook dat was een reden om te kiezen voor alleen maar mannen van kleur, zodat mensen kunnen zien dat zij net zo mooi zijn als een wit model.

Met wie heb je samengewerkt en hoe ben je te werk gaan?

Ik wist meteen dat ik graag wilde samenwerken met Wout Philippo voor het haar en de Make-up en Wouter Rave voor de styling. Zij zijn beide queer en weten hoe het is om als vrouwelijk gezien te worden. Dat vond ik erg belangrijk, omdat ik dat gevoel wilde overbrengen in de serie. Daarbij ben ik gewoon fan van hun werk en waardeer ik ze erg als personen. Als je al een klik hebt met iemand, werk je ook fijner samen.Het eerste model dat ik benaderd heb is Perry Gits. Ik zag hem een tijd geleden lopen tijdens een ‘ball’ en ik was spontaan een beetje verliefd op zijn looks en skills. Ik heb hem mijn idee voorgelegd en hij wilde gelukkig graag meewerken. Daarna heb ik rondgekeken bij modellenbureaus en in mijn eigen netwerk en zijn we uiteindelijk op drie andere modellen uitgekomen waar ik stuk voor stuk erg blij mee ben.

Je fotoserie gaat over nieuwe benaderingen van schoonheid. Wat is jouw benadering?

Ik vind het belangrijk dat we niet één beauty-standard aannemen, dat klopt gewoon niet. Iedereen zou zichzelf moeten kunnen terugzien in positieve beelden. Dat maakt namelijk dat je jezelf op een positieve manier kan vergelijken met iemand waar je tegenop kijkt. Als hij/zij/hen het kan bereiken, waarom zou ik het dan niet kunnen? Dat is ook precies hoe representatie werkt. Als je dit soort beelden niet hebt, is er een grote kans dat je (onbewust) een slecht zelfbeeld creëert of kan het zorgen voor een depressie in het ergste geval. 'Flowers can only bloom when they are taken care of’, wat uit de omschrijving van de serie komt, vond ik daarom een mooie metafoor. Als de media er niet voor zorgt dat er positieve verhalen zijn, moeten wij dat zelf maar doen.

Op 15 december vertonen we de korte documentaire Father Figure van Bibi Fadlalla. Waarom spreekt deze film je zo aan?

Ik vond het erg goed hoe eerlijk alle personen waren in de documentaire. Het vertelt het verhaal van meerdere mensen die dagelijks te maken hebben met racisme en homofobie. Dit soort verhalen zie en hoor je niet zoveel en daarom weten heel veel mensen ook niet wat er speelt in de maatschappij. De eerste stap is bewustwording en dit soort films helpen daarbij. Ook zie je hoe belangrijk een ‘house’ en een ‘father’ kan zijn. Het gebeurt nog te vaak dat ouders hun kinderen niet accepteren als ze queer blijken te zijn. Een ‘father’ van een ‘house’ kan daarin een steunende factor zijn. Dat is ook waarom er vaak gezegd wordt dat je als queer person vaak een ‘chosen family’ hebt. Dat zijn de mensen die je accepteren zoals je bent en je nooit onveilig zullen laten voelen.

Waarom zijn balls zo belangrijk voor de LHBTQIA+-community?

Bij de balls kan je jezelf uitdagen door een kant van jezelf te laten zien wat in het dagelijks leven niet altijd geaccepteerd wordt. Het geeft veel mensen een confidence boost, omdat je optreedt voor een publiek dat voor jou aan het juichen is. Je mag zelf weten aan welke categorie je meedoet en daarmee maak je deels je eigen regels. Dat kan een jongen in een pruik op hakken zijn, een vrouw in alleen een string, maar ook andersom. Ook worden mensen die trans zijn of zichzelf uiten als non-binary veel sneller geaccepteerd. Jij bepaalt wie je bent, in plaats van dat iemand dat voor jou bepaalt of jou een label opplakt. Dat kan heel bevrijdend zijn, ook al word je uiteindelijk beoordeeld door de jury.

Ben je nog met andere projecten bezig?

Jazeker. Sinds januari ben ik bezig met het project ‘Can you relate?’ waarbij ik 55 mensen heb geïnterviewd en geportretteerd. Ik heb hen vragen gesteld over wat het betekent om vrouwelijk of mannelijk te zijn, hoe de maatschappij daarop reageert en hoe zij zich daarbij voelen. Wat vervelende vragen zijn die ze krijgen op basis van hun uiterlijk of seksualiteit en hoe ze daarmee omgaan. Daarbij heb ik verschillende bodyparts gefotografeerd die ik anoniem wil laten zien. Door verschillende mensen te interviewen die normaal niet snel in een magazine of een televisieprogramma verschijnen, hoop ik nieuwe verhalen de wereld in te brengen.

Wat is jouw ideale zondag?

Dat ligt er een klein beetje aan hoe druk of brak ik ben, maar ik vind het zelf heel leuk om naar verschillende musea te gaan. Ik heb ook een museumjaarkaart, wat ik echt super chill vind. Ik ga het meest naar Foam, misschien een inkoppertje. Maar als je rustig aan wil doen kan je ook gewoon een film gaan kijken in Eye!

Het event dat we samen met Bete organiseren is op zondag 15 december en gratis. Het zaalprogramma (film, talk) is uitverkocht, maar het overige programma is vrij toegankelijk! Check hier het Facebook event.