Zoals je in je tekst Art of Defiance: Found Footage, Legal Provenance, and the "Aesthetics of Access" bespreekt, "kunnen archieven fungeren als een belemmering of katalysator voor found footage-filmmakers om hen toegang te geven tot uniek materiaal" en "zeer verstrekkende toegang tot video-inhoud buiten die context heeft de behoefte van found footage-filmmakers veranderd om via audiovisuele archieven te werken”. Welke bronnen hebben uw leerlingen gebruikt voor dit project?
Geen van de studenten is naar een fysiek archief gegaan, dat is zeker. Ik denk dat mijn studenten erg van de generatie “als het niet online staat, bestaat het niet” is. Voor mijn persoonlijk was het nodig om binnen een archief te werken om er mijn weg te leren vinden, maar van buiten kunnen deze instituten als een dichtgemetseld fort ogen.
Over het algemeen zou ik zeggen dat, om studenten te enthousiasmeren voor iets wat erg ver van hun bed staat, je het in haplklare stukjes aan hen moet aanbieden, terwijl je het liefst ook nog wat passie voor het onderwerp kan uitstralen. Silent Cinema bijvoorbeeld. We besloten om de studenten mee te nemen naar een vertoning van een Buster Keaton film in het BFI, met live pianomuziek. Het was een ongelooflijke ervaring: ze waren totaal verrast. Ik was blij dat we in staat waren om op deze manier zo een film aan hen te tonen, omdat ze uit zichzelf misschien nooit ergens zouden komen om een stomme film te gaan zien.
En op die manier is het dus is het altijd leuk om te zien dat een of twee studenten uit een dergelijke ervaring komen met een nieuwgevonden passie voor archief! Bovendien weerspiegelt het mijn eigen ervaring: ik zag Peter Delpeut’s Lyrical Nitrate in de filmklas tijdens mijn studententijd en het blies me destijds omver. Uiteindelijk ging ik bij het Nederlands Filmmuseum werken, waar de film origineel vandaan kwam. NFM, wat nu Eye Filmmuseum is, is heel goed in het zichtbaar en aantrekkelijk maken van hun materiaal, op onconventionele wijze. Vooral in deze setting, in dit geweldig nieuwe gebouw waar zo veel andere dingen gebeuren, kan het niet anders dat eens in de zoveel tijd iemand naar binnen zal wandelen en volledig verrast en gefascineerd zal zijn door wat er te zien is.
Echter, als ik naar mijn studenten kijk kan je zien dat hun wereld en filmervaring, wat ver van de archiefwereld ligt, zo snel verandert dat het archief als concept onder druk staat. Als je wilt werken met een archief betekent dat over het algemeen dat je moet kunnen werken met beperkingen en onderhandelingen, en volgens hun regels: niet iedereen is bereid om zo vastberaden te zijn!