Kofferband

Hoe gaat het met jullie?

(T) Het gaat geweldig.
(J) Ik vind het wel koud buiten.
(M) Ik vind het juist wel lekker, die kou.

Juist, maar hoe gaat het met kofferband?

(J) Het gaat goed met Kofferband. We hebben het allemaal druk gehad met andere dingen de afgelopen periode, maar nu is er weer meer tijd voor Kofferband en proberen we er ook echt weer regelmaat in te brengen. Wekelijks repeteren enzo.

Hoe is Kofferband eigenlijk ontstaan?

(H) Wij komen allemaal uit de bandjeswereld. Of hebben in ieder geval altijd muziek gemaakt.(M) Daarnaast zijn Houk en ik natuurlijk opgegroeid met onze ouders Alex van Warmerdam en Annet Malherbe dus theater is ons met de paplepel ingegoten.
(H) Maar we zijn eigenlijk pas heel laat theater gaan maken.
(M) Nee, dat klopt. Maar ik vond het wel altijd heel interessant, en ik wilde graag een keer een voorstelling maken. Dus toen heb ik een idee geschreven over een band die uit de koffer komt. Dat heb ik voorgelegd bij een vriend die regisseur was en vervolgens zijn de andere jongens er omheen verzameld. Via die vriend konden we in 2010 op Over ’t IJ festival spelen. Dat was het begin van Kofferband.

Waar zijn jullie nu vooral mee bezig met Kofferband?

(T) We staan volgend jaar weer op de Parade, dus daar maken we een stuk voor. Dat is eigenlijk doel nummer één. Daarnaast zijn we druk aan het brainstormen over wat we nu eigenlijk willen doen. We hebben namelijk heel veel ideeën, maar nog niets concreet opgeschreven.
(M) We werken ook nooit vanuit een script. We bedenken gewoon iets en dan gaan we het eigenlijk meteen doen. We ontwikkelen onze muziektheaterstukken dus al improviserend en bouwen het dan aan elkaar.

Wat willen jullie bereiken met Kofferband?

(H) Wereldfaam.Of eigenlijk heeft Thijs nog niet het hele verhaal verteld.
(T) Nee, ik was ook nog maar bij doel nummer één. Ons tweede doel is namelijk dat we veel op poppodia willen optreden met een theatraal concert. Dus een bandoptreden waar scènes in verweven zitten waarmee we onze theatrale kant kunnen laten zien. We willen de theaterwereld meer naar de bandjescircuit brengen. Die bandjescultuur is namelijk écht een andere wereld waarin niemand ooit naar theater gaat. Op deze manier willen we ook meer jongeren naar het theater trekken.
(M) Als je naar het theater gaat zie je bijna alleen maar vijftigplussers en acteurs.
(T) Wij willen een brug slaan tussen die twee heel verschillende werelden.(H) De drempel is gewoon minder hoog in een poppodium. Als ik mensen uitnodig om naar Paradiso te komen, zullen er veel meer komen dan wanneer ik ze vraag om naar de Schouwburg te komen. We hebben dit ook al een paar keer gedaan en dat was heel tof. Mensen luisteren echt en vinden het leuk.
(T) Wij verlagen denk ik ook de drempel voor mensen die bang zijn voor (lang) theater. Wij zijn zelf ook allergisch voor pretentieus gedoe. Er is veel vermoeiend theater. En daarbij willen we dat de muziek op zichzelf al goed is. De muziek is niet dienend.

Waar zijn jullie het meest trots op?

(H) Op mijn benen.
(J) Ja, die benen van jou, ik wou dat ik ze had.
(J) Trots ben ik op onze tweede voorstelling van De Ongelukkig Dag.
(M) Ik ben eigenlijk ook wel heel trots op de hele Parade-voorstelling van De Ongelukkig Dag.(T) Professioneel gezien ben ik het meest trots op Promised Land. Dat klinkt een beetje dom ‘professioneel gezien’, maar toch. We hebben daarbij in opdracht de muziek gedaan voor een voorstelling.
(H) Ja, dat was wel tof. Wij hebben daarbij gewoon alles zelf geschreven en bedacht.
(H) Op De Bodem, daar ben ik ook trots op. Vooral gezien het lastige proces: het was een project van Orkater om jonge makers in grote zalen te krijgen.

Wat missen jullie in het Amsterdamse kunst- & cultuurleven?

(T) Een overlap tussen subculturen. Iedereen zit in z’n eigen scene. Er gaan zo weinig subculturen naar elkaar kijken.
(J) Dat Public initiatief is daarom wel goed. Dat miste ik eerst, maar dat is er dus nu.

Maar zie je niet veel gemixt worden op festivals?

(T) Ja, het is ook wel iets beter geworden. Maar een festival is toch ook weer heel anders. Neem de Parade. Het merendeel van de mensen dat naar de Parade gaat, bezoekt anders nooit een theater.
(M) Dat is in Amsterdam ook wel echt het ergst. In Amsterdam gaan mensen naar de Parade om rosé te drinken.

Wie of wat moeten we de komende tijd in de gaten houden?

(M) Iedereen van theatercollectief Lars Doberman. Zij zijn ook aangemerkt als Nieuwkomer bij Orkater. We gaan waarschijnlijk ook iets samen met ze doen.
(T) Benjamin Moen.
(H) Benjamin Moen wordt al in de gaten gehouden, die hoef je niet meer in de gaten te houden.(M) En ons natuurlijk! Dan zullen wij proberen iets zichtbaarder te worden.(H) Ja Thijs, hoe zit het met onze website?
(T) …
(H) We zijn ook druk bezig met een nieuwe naam. Kofferband zegt niet wie we zijn. We moeten altijd uitleggen waarom we geen covers spelen.
(T) Er was een klein idee om vanaf nu Koffer te gaan heten. Maar dat is dan weer te cabaresk. Alles is iets té..

Orkater/Lars Doberman - Een Bebop Verhaal

Orkater/De Nieuwkomers: Kofferband - De Ongelukkige Dag

Wat is jullie favoriete filmscène?

(J) De scene in Blue Velvet waar een meisje en jongen in een auto zitten met romantische muziek op de achtergrond. De muziek maakt die scène.
(T) Het eerste kringgesprek in One flew over the Cuckoo’s nest. Dat is zo meesterlijk geacteerd.

BLUE VELVET - Trailer

En wat is jullie favoriete film?

(M) Alle films van Alex van Warmerdam ;)
(H) Under Her Skin vond ik een heel goede film.
(M) Donnie Darko.(T) The Big Lebowsky.(M) Spiderman.
(T) Lego the Movie.(H) Ja, Lego the Movie, die moet je echt zien!
(M) Alle films van Ice Age. Ik ben een animatiefilmfan.

The LEGO® Movie - Official Main Trailer

Welk filmpersonage zouden jullie het liefst voor één dag willen zijn?

(M) Spiderman.
(H) De Duke uit The Big Lebosky.
(M) Die ben je al!
(H) Ja, maar nóg meer…
(T) Nemo.
En als afsluiting een gemeenschappelijke tekening van Kofferband, min Colin dan. Jammer, die had er misschien nog iets moois van kunnen maken.