Skip to content

Van kaartjes scheuren tot Gouden Kalf: Sandra den Hamer (directeur Eye)

Wie dacht dat de Gouden Kalveren slechts werden uitgereikt aan mensen als Tygo Gernandt en Georgina Verbaan heeft het mis. Onze eigen directrice, Sandra den Hamer, won er dit jaar ook één! Ze ontving de Gouden Kalf voor de Filmcultuur 2015 tijdens de openingsavond van het Nederlands Film Festival in Utrecht. “Het lokale zien in een internationale context” is een motto van Den Hamer, en het Bestuur van de Stichting Nederlands Film Festival prijst haar daarom. Tijd voor EXPOSED om onze directeur eens in het zonnetje te zetten en haar te vragen wat haar drijfveren waren toen ze nog jong was en aan het begin stond van haar succesvolle carrière in de Nederlandse filmwereld.

Door Lih-Lan Wong02 oktober 2015

Je hebt Film- en Televisiewetenschappen gestudeerd. Waarom koos je voor deze studie?

Ooit zag ik in Steenwijk, waar ik op de middelbare school zat en een bijbaantje had als kaartjes-scheurder in het plaatselijke theater, een voorstelling van de theatergroep Hauser Orkater. Normaal waren er in dat theater alleen cabaretvoorstellingen, musicals en flauwe komedies. Ik was diep onder de indruk van de absurdistische en fenomenale voorstelling van Hauser Orkater (de theatergroep van o.a. de Van Warmerdam familie) en besloot toen dat ik theaterwetenschap wilde gaan studeren. Tijdens mijn studie heb ik alleen de filmvakken gevolgd, omdat film mij uiteindelijk nog meer fascineerde dan het theater.

Wat waren je favoriete films als student en wat sprak je daarin aan?

Ik was (en ben) een veelvraat en was zowel fan van klassiekers als Citizen Kane van Orson Welles, als de meesterlijke films van Andrei Tarkovski tot en met E.T. van Spielberg, die uitkwam toen ik in Groningen studeerde en waar ik wel drie keer naar toe ben gegaan.

Hoe ben je je carrière in de filmwereld begonnen?

Als vrijwilliger bij het Nederlands Film Festival om de buitenlandse gasten te begeleiden. Het jaar daarna werd ik gevraagd om ook in de Nederlandse stand te komen werken op het filmfestival in Cannes om informatie over de Nederlandse film te geven (ooit was ik dus het kaasmeisje van de Nederlandse film haha… en misschien wel nog steeds). Daarna werd ik gevraagd (ook nog tijdens mijn studie) om als parttime medewerker op het International Film Festival Rotterdam te komen werken als coördinator van de Cinemart (de coproductiemarkt), daar ben ik vervolgens 23 jaar blijven hangen (steeds in wisselende functies) en de laatste jaren was ik daar algemeen directeur. Vervolgens belde het filmmuseum in Amsterdam…

Wat waren je drijfveren om actief te zijn in de filmwereld?

Dat is toch wel mijn passie voor de film en iets breder: de kunst van het bewegend beeld. Hier besteden we in onze tentoonstellingen veel aandacht aan.

Wat zijn de huidige tendensen in de filmwereld ten opzichte van de periode waarin jij begon?

Er is natuurlijk heel veel veranderd. Allereerst is de film van het witte doek gekomen, er zijn veel makers en kunstenaars die nu werken in ruimtelijke installaties. De belangrijkste veranderingen zijn natuurlijk veroorzaakt door de digitale revolutie. De hele keten, van het maken van film tot het vertonen en bewaren van film is nu digitaal. Dat heeft de film ook bevrijd; iedereen kan nu films maken. Niet iedereen kan echter goede films maken. Voor mij is film het meest interessante medium om in hoofden van anderen te kijken, om naar de wereld te kijken door andermans ogen, om te reizen door onbekende landen of je te laten inspireren door andere culturen en andere ideeën.

Sandra den Hamer opent de tentoonstelling Michelangelo Antonioni – Il maestro del cinema moderno in Eye.
Sandra den Hamer opent de tentoonstelling Michelangelo Antonioni – Il maestro del cinema moderno in Eye.

Waarom is voor jou de bijdrage van de jongvolwassen doelgroep in de vorm van EXPOSED / SSBA / Foam lab / HF Young etc. belangrijk in de museale / filmwereld?

Omdat jullie als de besten naar jullie eigen peers kunnen vertalen waarom wij Antonioni bijvoorbeeld zo mooi vinden en waarom hij zo belangrijk is geweest voor de filmkunst.

Wat zijn jouw voorspellingen over de rol van het filmmuseum binnen kunst en cultuur over twintig jaar?

Tjonge… twintig jaar is ver weg, vooral omdat we leven in een tijd waar in dingen supersnel veranderen. We zijn bijvoorbeeld nu een volkomen digitaal archief aan het bouwen, we zetten de films die rechtenvrij zijn op Youtube omdat we zo breed mogelijk willen ontsluiten, dat was 10 jaar geleden nog zelfs ondenkbaar. En over 20 jaar? Ik hoop dat we dan nog steeds een relevant museum zijn, dat de mooiste tentoonstellingen en filmprogramma’s presenteert, dat een breed publiek weet te bereiken en te inspireren en natuurlijk ook dat we dat financieel allemaal kunnen blijven volhouden want ook dat is een behoorlijke opgave!

Eye zoekt veelal het grensgebied tussen beeldende kunst en film, welke jonge makers bevinden zich volgens jou op dit grensvlak?

Dan moet je echt komen kijken vanaf eind januari in Eye, dan presenteren we tot de zomer een tentoonstelling met een dwarsdoorsnede van nieuw Nederlands talent anno nu, dat urgente en poëtische verbeeldingen van de werkelijkheid creëert, vaak met behulp van vernieuwende technieken. Het belooft een hele spannende tentoonstelling te worden, waarin we ook ruimte bieden aan het werk van (onontdekte) studenten die nu op academies zitten.

Tags

Exposed