35 Rhums

Metrobestuurder Lionel woont met dochter Joséphine, antropologiestudente, in een een flat in de Parijse banlieu. Lionel is een man van weinig woorden, die graag zijn volwassen dochter om zich heen heeft. Joséphine wil zich losmaken, maar waakt ervoor de gevoelens van haar vader te kwetsen. En dan zijn er nog de buren, Gabrielle en haar zoon Noé, die een oogje heeft op Joséphine.

Van dit alledaagse gegeven maakt Denis een invoelende film over complexe relaties. Denis verduidelijkt de psychologie van haar (zwarte) personages niet met uitgeschreven woorden, maar in lang aangehouden shots waarin de tijd verglijdt. Het zijn de kleine voorvallen in menselijke levens die haar interesseren; een poes gaat dood, de buurjongen doet zijn best zijn buurmeisje te veroveren.

35 Rhums – de titel verwijst naar het aantal glaasjes rum dat vader Lionel een keer achterover zou hebben geslagen – is betoverend onspectaculair, een portret van harmonieuze familieverhoudingen in een banlieu die van buiten troosteloos oogt, maar waar de mensen binnen elkaar omarmen.

Voor de soundtrack koos Denis (1948) melancholische muziek van de Britse band Tindersticks.

Hommage aan Ozu

In diverse interviews liet Denis weten dat ze voor 35 Rhums opnieuw geïnspireerd was geraakt door de films van de Japanse grootmeester Yasujiro Ozu. De manier waarop de maker van Late Spring (ook te zien in Eye) en Tokyo Story onderlinge familieverhoudingen tekent is haar altijd bijgebleven. Denis: "Ik had nooit eerder films gezien waarin wat binnen een familie gebeurt zo delicaat wordt weergegeven. Ozu's films zijn Japans en universeel tegelijk; iedereen kan zich er in herkennen, in deze vorm van liefde of treurigheid."

Mati Diop speelt een van de hoofdrollen. Zij maakte furore als regisseur van Atlantique en was de eerste zwarte vrouwelijke filmmaker die is geselecteerd voor de hoofdcompetitie van Cannes.

Welkomstdrankje + inleiding

De voorstelling van 35 rhums op donderdag 29 februari markeert de opening van het Claire Denis-retrospectief. Iedereen is welkom voor een drankje, en om het werk van een van Frankrijks belangrijkste filmers in perspectief te zetten houdt programmeur Farah Hasanbegovic een inleiding.