Amator

Eind jaren zeventig had Krzysztof Kieslowski (1941-1996) naam gemaakt als documentairemaker en regisseur van korte dramafilms voor de Poolse televisie. Binnen de perken van de censuur zocht de in Warschau geboren filmer naar een zo waarachtig mogelijk beeld van het naoorlogse Polen. Om conflicten met de Communistische Partij te vermijden ontwikkelde Kieslowski een filmstijl die zowel concreet als poëtisch was.

Kieslowski’s vertellingen over fabrieksarbeiders, chirurgen in een ziekenhuis of ‘gewone’ Polen die gevraagd werd naar hun kijk op het leven, hadden vaak een tweede betekenislaag, een metaforische lading, die eigenlijk altijd betrekking had op de vraag: ‘Wat betekent het om mens te zijn?’ ‘Hoe te leven?’

Partijbons

In Amator volgen we de jonge fabrieksarbeider Filip. Om de aanstaande geboorte van z’n dochter te filmen, koopt Filip een 8mm-camera. Eerst filmt hij alleen huiselijke taferelen; later, als hij door een partijbons tot officieel stadsfilmer wordt uitgeroepen – Filip is de enige met een camera –, gaat hij ook de straat op. Zijn familieleven raakt verwaarloosd.

Amator ging in première op het filmfestival van Moskou (Grote Prijs), trok daarna langs de internationale filmfestivals. De film werd geprezen om het doorleefde acteren en als filosofische bespiegeling over de macht van de camera en de taak van de kunstenaar: wat is diens maatschappelijke verantwoordelijkheid?