Hiroshima mon amour

De actrice en de architect delen een traumatisch oorlogsverleden: de vrouw had tijdens de oorlog een verhouding met een Duitse soldaat en werd als landverraadster opgepakt; de jonge architect heeft de verschrikkingen van de atoombom gezien.

Resnais' speelfilmdebuut werd bij uitbreng geprezen om zijn onconventionele vorm; de regisseur besloot geen flashbacks te gebruiken, maar liet heden en (oorlogs)verleden vloeiend in elkaar overlopen.

Hiroshima mon amour blijkt door de jaren heen verschillend te worden geïnterpreteerd. In de jaren zestig geldt Resnais’ debuut als gewaagde existentialistische interpretatie van de nouvelle vague; later wordt de film bewonderd als deconstructivistische ontmanteling van narratieve codes (discontinue tijdlijn, lange stiltes, lang aangehouden takes). En in de huidige tijd ziet men Hiroshima... als verwerking van oorlogstrauma door middel van de herinnering.

Eye vertoont de digitale restauratie.