Lost, Lost, Lost

Jonas Mekas (1922-2019), oprichter van de Film-Makers’ Cooperative en Anthology Film Archives wilde van jongs-af zijn leven vastleggen. Van de honderden uren zelf gedraaide homemovies maakte Mekas in de loop van zijn lange leven een fascinerende reeks filmdagboeken die zijn ontwikkeling documenteren: van kersverse emigrant en onbekende dichter uit Litouwen tot peetvader van de Amerikaanse experimentele film.

De zes spoelen film van Lost, Lost, Lost omschrijft Mekas als de neerslag van een periode waarin hij zoekende was; als staatloos immigrant – Mekas was na de Russische bezetting van de Baltische Staten in 1949 zijn geboorteland ontvlucht – moest hij een nieuw leven opbouwen in Brooklyn, New York, waar hij onderdak vond in de Litouwse immigrantengemeenschap.

Robert Frank, Living Theatre

De films tonen straatopnamen uit de jaren veertig en vijftig van de wijk Williamsburg en downtown Manhattan, waar Mekas kennismaakte met de dichters en schrijvers van de Beatgeneratie (Allen Ginsberg, LeRoy Jones, Diane di Prima), fotograaf/filmer Robert Frank en de leden van het Living Theatre. Mekas filmde ook de eerste politieke protesten en emancipatiebewegingen van de vroege jaren zestig (Women for Peace, Vietnamdemonstraties), activiteiten van de Film-Maker’s Cooperative en uitstapjes met de familie naar de kust van Stony Brook.

Het drie uur durende Lost, Lost, Lost is een losjes gefilmde dagboekcollage waarin ballingschap, ontheemding en het langzaam vinden van een plek in de Nieuwe Wereld de hoofonderwerpen vormen. Het gedurende vijftien jaar gefilmde materiaal vertoont sporen van de invloeden van de Europese kunstfilm en de New American Cinema.

Er is ook werk van Jonas Mekas te zien op de tentoonstelling Underground in Eye.