Medea

In bijna woordloze scènes tovert Pasolini het oerrijk van magie en opoffering tevoorschijn dat de naïeve, verliefde Medea verlaat om avonturier Jason te volgen. Zij helpt hem het Gulden Vlies te bemachtigen, totdat ze beseft dat ze misbruikt is voor Jasons wereldse ambities. Koel calculerend vervolgt de mythologische held zijn weg naar de macht.

In Medea zag Pasolini een allegorische figuur, zowel voor de overwinning van het rationele op het irrationele als voor de kolonisatie van de antieke wereld door een expansionistisch Westen. Pasolini putte zijn inspiratie voor zijn tweede bewerking van een Griekse mythe niet uit de bekende theateropvoeringen van Medea, maar uit antropologische verslagen van de religieuze geschiedenis.

Keuzefilm Albert Serra

Medea is een van de films die de Catalaanse kunstenaar-cinaast Albert Serra koos voor het filmprogramma (zaal) bij zijn tentoonstelling in Eye.

Pasolini’s verfilming van het Medea-verhaal in rauwe, documentaire-achtige beelden en zijn voorkeur voor extravagante kostuums en locaties, tonen verwantschap met Serra’s eigen werk.