
Pather Panchali
Satyajit Ray / IN, 1955 / 115 min.
Eigenlijk waren de hoogtijdagen van het Italiaanse neorealisme alweer voorbij toen regisseur Satyajit Ray met Pather Panchali de belangrijkste Indiase vertegenwoordiger van het genre maakte. De film was de eerste uit de zogenaamde Apu-trilogie waarin het alledaagse leven aan de onderkant van de Indiase maatschappij wordt belicht, aan de hand van drie levensfases van de titelfiguur.

In dit eerste deel probeert Apu's vader de levensomstandigheden van zijn gezin te verbeteren door werk te zoeken in de stad. In zijn afwezigheid vergaat het de achtergeblevenen alleen maar slechter, maar gelukkig is er op het filmisch palet van Ray niet alleen somberheid te vinden. Te midden van alle tragiek is er ook plaats voor poëzie en humor.
lyrische stijl
De Indiase filmmaker zag De Sica”s neorealistische meesterproef Ladri di biciclette tijdens een bezoek aan Europa en vond zijn roeping. “Wie zegt dat je geen amateur-acteurs mag gebruiken? Wie zegt dat je geen film kan opnemen in de regen?”
Met zijn even documentaire als lyrische stijl bood Satyajit Ray een alternatief voor de traditionele Bollywood-cinema. Zijn vernieuwende werk – de “Apu-trilogie” markeerde het ontstaan van een onafhankelijke Indiase cinema – werd in 1956 op het filmfestival van Cannes beloond met de Best Human Document Award.
Vertoning van de 35mm-kopie uit de collectie van Eye.
Met inleiding van Leo van Hee, programmeur Eye
Details
Regisseur
Satyajit Ray
Productiejaar
1955
Productieland(en)
IN
Originele titel
Pather Panchali
Lengte
115 min.
Ondertiteling
NLD
Drager
35mm


Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.