Shelter

Drie jaar al duurt de oorlog in Oekraïne, zonder uitzicht op een staakt-het-vuren of vredesbestand. Al die jaren zoeken Oekraïense burgers beschutting in metrostations en schuilkelders als de sirenes afgaan, en al die jaren blijven soldaten aan het front weerstand bieden aan het getalsmatig veel sterkere Russische leger.

Filmmaker, historicus en curator Sjors Swierstra (1982) merkte bij zichzelf dat er een zekere mediamoeheid optrad: de niet aflatende stroom beelden over de oorlog kan een afstompend effect hebben, zeker als je machteloos moet toezien.

Swierstra (Het voorval - Armando en de mythe) besloot zichzelf wakker te schudden; hij wilde een VR-documentaire maken die je zou doen ervaren hoe het leven in oorlogstijd is, als de Poetin-bommen op je neer regenen. In Oekraïne legde hij contact met producent en festivalmanager Ivanna Khitsinska, die eerder een indringende documentaire serie had gemaakt over de soldaten van het belegerde Azov-regiment in Marioepol.

Emotioneel betrokken

In Shelter ben je 360° zij aan zij met Oekraïense burgers die moeten vluchten voor raketaanvallen in steden als Kyiv, Charkiv en Lviv. Mensen zijn afwisselend bang, sterk of berustend. Ze zingen, lezen, kletsen of zwijgen; een kind wordt ondergronds geboren, leden van het operaorkest Charkiv treden op.

Shelter gaat nadrukkelijk niet over destructie, benadrukken de makers, maar over hoe mensen het hoofd bieden aan de oorlog. Ivanna Khitsinska: “Ik hoop dat deze VR-ervaring de aandacht van mensen voor wat er in Oekraïne gebeurt weet vast te houden. Dat ze er emotioneel bij betrokken blijven, dat ze niet alleen de tragedie zien maar ook onze kracht. Want de schuilplaatsen vertellen niet het verhaal van de angst, maar van een volk dat weigert gebroken te worden.”

Ivanna Khitsinska is aanwezig om in gesprek te gaan met het publiek (15').