Shorts: Playgrounds

Programma

• The Grannies (Marie Foulston, GB/AU 2021) (17 min.)

  Gluren achter het gordijn: dat is hoe The Grannies zelf beschrijven wat ze doen. Achter de ludieke naam schuilt een groepje creatievelingen dat samen het computerspel Red Dead Online speelt. Al is ‘het spel spelen’ niet echt wat ze doen. In plaats van missies te voltooien in deze game, gesitueerd in het Amerika van eind negentiende eeuw, trekken ze als ware pioniers naar de periferie van de spelwereld. En daar voorbij.

  Gebruikmakend van een verstoring in de programmering, laten ze zich over de rand van de landkaart vallen. Beelden uit het spel, veelal in split screen om het multiplayer aspect te verbeelden, worden voorzien van het commentaar van deze virtuele ontdekkingsreizigers. Met aanstekelijk enthousiasme en veel oog voor detail beschrijven ze de landschappen die ze aantreffen buiten de grenzen van de spelwereld. Vlaktes waarvan de contouren steeds vager worden en waarop de wetten van het spel steeds minder grip hebben. De beelden en voice-over vormen samen een vervreemdend en tot de verbeelding sprekend reisverslag naar een andere digitale dimensie.

• Constrain (Antoine Fontaine & Galdric Fleury, FR 2020) (11 min.)

  Een chaos van schokkerige beelden, geschreeuw, lichtflitsen, knallen, gehijg – alles wat doet denken aan rellen. Maar geen mens in beeld. De openingsbeelden van deze experimentele en politiek geëngageerde animatiefilm maken op geabstraheerde wijze invoelbaar wat de impact is van de repressie van individuen op basis van uiterlijke kenmerken, nationaliteit en sociale omstandigheden.

  De bewegingen van anonieme lichamen in een kille ruimte, waarbij de agressors onzichtbaar blijven, zijn gebaseerd op reële gevallen van politiegeweld in Frankrijk. De monotone, instrumentale geluidslaag draagt bij aan een dreigende sfeer.

  De nieuwe werkelijkheid waarin de film ons onderdompelt, roept de vraag op hoe we omgaan met de rol die ons wordt toebedeeld in dit rigide scenario. En hoe die rol een persoon kan begrenzen, dwingen, vernederen, beschadigen, of doden.

• Semiotic Plastic (Radu Jude, RO 2021) (22 min.)

  Het moet een groot feest zijn geweest, het maken van deze korte film waarin het menselijk bestaan wordt nagespeeld door plastic speelgoed. Van geboorte tot dood, en daartussen de jeugd, het opgroeien, de volwassenheid en het grote aftakelen. Onheilspellend is het ook, die zielloze plastic poppetjes die geprojecteerd op een bioscoopdoek opeens reusachtig zijn.

  In gedetailleerde tableaux vivants worden de archetypische fasen van het menselijk bestaan uitgebeeld: een Barbie die haar oneindige benen spreidt om een barbiebaby te baren, terwijl er elektronisch babygehuil klinkt. Opgedraaide babypoppetjes die houterig de eerste stappen zetten, legopoppetjes die als forenzen op een station staan te wachten op hun legotrein. Plastic indiaantjes die oorlogen uitvechten met plastic cowboys. En onthutsend raak, het poppetje dat in zijn eentje voor een rij speelgoedtanks staat. Uiteraard is er veel seks, in alle varianten die het materiaal mogelijk maakt. En er is wanhoop, domheid, wreedheid en racisme, want ook daarin reflecteert het plastic universum de wereld van vlees en bloed.

• Gangnam Beauty (Yan Tomaszewski, FR 2020) (24 min.)

  Tussen een traditionele Koreaanse maskerdans en een menselijk ogende robot maken we kennis met de internetpersoonlijkheid Oli London, die dromerig uit hun ogen kijkt. Deze Engelse dertiger is helemaal verslingerd aan Zuid-Korea, en dan vooral aan K-popidool Jimin. In een poging het evenbeeld van hun grote liefde te worden heeft Oli al een fortuin gespendeerd aan al dan niet geslaagde plastische chirurgie.

  Terwijl Oli (meestal offscreen) vertelt wat hen beweegt, wordt hun verhaal vergezeld van expressieve beelden van sprookjesachtige landschappen, houten maskers, dansers, straatbeelden en andere voorstellingen van het traditionele en moderne Korea. Deze fraai gestileerde hybride vorm laat documentaire versmelten met theater, mythe met droom en realiteit.

  Parallel aan hun eigen relaas speelt Oli ook de twee hoofdpersonen in de verbeelding van een oude legende. Daarin wil een handwerksman de geesten gunstig stemmen door een serie maskers te maken, niet vermoedend dat de liefde van zijn vriendin tot een dramatische ontknoping zal leiden.