Syndromes and a Century

In zijn vierde speelfilm schildert Apitchatpong Weerasethakul de levens van twee artsen in afzonderlijke Thaise ziekenhuizen. De atmosferische film toont het dagelijkse leven van artsen en patiënten, onder wie een monnik met deejay-ambities en een orchideeënkweker. In allebei de ziekenhuizen blijkt men over vrijwel dezelfde dingen te praten. De hoofdrollen zijn gebaseerd op de ervaringen van Weerasethakuls ouders. Het verhaal is gesitueerd in de tijd voor hun kennismaking en is een innemende mijmering over de liefde, de werking van het geheugen en reïncarnatie.

Syndromes and a Century werd onder meer genomineerd voor de Gouden Leeuw van het filmfestival van Venetië 2006 (de eerste Thaise film ooit in de competitie). De film maakt deel uit van de zogenaamde New Crowned Hope-reeks. Ter gelegenheid van Mozarts 250ste geboortedag organiseerde de stad Wenen in 2006 het New Crowned Hope Festival, onder leiding van operaregisseur Peter Sellars. Hij gaf een aantal filmmakers de opdracht “iets te doen” met leven en werk van de beroemde componist.

Apichatpong Weerasethakul, die eerder het met de Cannes-Juryprijs onderscheiden Tropical Malady (2004) regisseerde, pakte de handschoen op. Volgens de maker is Syndromes and a Century een “fuga-achtige” ode aan zijn ouders, die allebei arts waren. Het thema van de rustig meanderende film omschrijft hij als “hetzelfde als dat van Mozarts De toverfluit. Die gaat ook over magie in het dagelijks leven.”

Vertoning op 35mm met elektronische Engelse ondertiteling.