The Man with a Movie Camera

Een cameraman probeert het stadsleven in de Sovjetmaatschappij, het huis van de 'nieuwe mens', in al zijn machinedynamiek te vangen. Een dag lang filmt hij Odessa, van de vroege ochtend – de stad slaapt, de wielen, raderen en machines staan stil – tot de late avond.

Eye bezit de meest complete print ter wereld. Dziga Vertov liet na de vertoning door de Filmliga een kopie van de film achter in Nederland, bang dat de film bij terugreis in beslag zou worden genomen door de douane – de film was in Duitsland verboden. Het is een van de sleutelfilms in de collectie van Eye.

Duizelingwekkende stroom

Dziga Vertov wilde een 'absolute filmtaal' scheppen die volledig los stond van de taal van het theater en de literatuur. Het resultaat is een experimenteel werk waarin veel nieuwe filmtechnieken worden ingezet en de montage een duizelingwekkende stroom beelden op gang brengt. De film imponeert vandaag de dag nog steeds door de verbluffende montage van het stedelijk leven in de Sovjet-Unie anno 1928, en zijn krachtige visuele stijl: Vertov heeft geen tekst nodig om zijn verhaal te vertellen.

“Ik ben een filmoog. Ik ben het mechanische oog. Ik, de machine, toon jullie de wereld, zoals ik alleen in staat ben haar te zien. Vandaag en in de toekomst bevrijd ik mijzelf van de menselijke onbeweeglijkheid. Ik ben ononderbroken in beweging. Ik benader de dingen en verwijder me er weer van, ik kruip eronder, erop. Ik beweeg mij als de muil van een galopperend paard. Ik raas op volle kracht de menigte in.”

Dziga Vertov (‘Kinoki – Omwenteling’, in LEF nr. 3, 1923)

Première van de nieuwe digitale re-mastering van The Man with a Movie Camera. Mark Paul Meyer, die deze dag afscheid neemt als Senior Curator van Eye, vertelt in de inleiding over het restauratieproces.