The Mirror

Tijdens een zware zenuwinzinking herbeleeft de hoofdpersoon zijn jeugd. Beelden van zijn geliefde moeder, grootmoeder (gespeeld door Tarkovski’s moeder), zijn eerste liefde en het huis van zijn kinderjaren trekken voorbij.

Nostalgie, weemoed en dromen: Tarkovski noemde De spiegel (Zerkalo) zijn meest persoonlijke werk, maar het publiek schreef de regisseur boze brieven waarin hij gekapitteld werd om het “het hermetische karakter” van de film.

Ook de Sovjetautoriteiten keerden zich tegen de regisseur wegens diens nadruk op film als kunstzinnig expressiemiddel, zonder acht te slaan op een maatschappelijk-socialistische context. Complex is De spiegel zeker: heden en verleden lopen door elkaar, het scenario is grillig en het spel is vaak geïmproviseerd. De spiegel is dan ook de archetypische Tarkovski-film, waarin de menselijke ziel zich metafysisch verheft boven het dagelijks bestaan.

Keuzefilm Nuri Bilge Ceylan

Nuri Bilge Ceylan koos De spiegel voor zijn filmprogramma bij de tentoonstelling in Eye. Ceylan noemt steevast Tarkovski als een van zijn grootste invloeden en in zijn internationale doorbraakfilm Uzak (2002) laat hij de hoofdpersoon (gemodelleerd naar hemzelf) tot twee keer toe Tarkovski-films kijken.