The Music Room (Jalsaghar)

Een verarmde aristocraat – een schim van zijn oude zelf – klampt zich wanhopig vast aan een weelderige, afbrokkelende levensstijl die hij allang niet meer kan bekostigen. Trots blijft hij concerten organiseren in de muziekkamer in zijn vorstelijke huis, waarvoor Satyajit Ray enkele van India's populairste muzikanten van die tijd optrommelde, zoals Begum Akhtar, Roshan Kumari en Bismillah Khan. Volgens Ray probeert de film ‘de onvermijdelijkheid te tonen dat de oude orde wordt vervangen door een nieuw – maar niet per se beter – systeem’.

The Music Room weet nog steeds te betoveren door zijn muziek, expressionistische belichting, prachtige decors en Chhabi Biswas’ formidabele optreden, die met ivoren wandelstok rondparadeert in dronken extase. Traditie en moderniteit botsen in dit meesterwerk dat bewonderd wordt door vele filmmakers, van Mira Nair (Salaam Bombay) tot Werner Herzog. Echo's van Charles Foster Kane, Xanadu en Tsjechov zijn overvloedig aanwezig in Ray's broeierige, weelderige drama. Met The Music Room brak hij door in het buitenland; de Engelse pers omschreef de film als ‘een unieke delicatesse’ en Rays ‘meest perfecte film’.