We geven je 13 feitjes over Ryoji Ikeda, de Japanse kunstenaar die ons bestaan weet te vatten met zijn audio-visuele installaties en elektronische composities. Wij van Exposed verdiepen ons al weken in het oeuvre van deze Japanse kunstenaar. Maak je klaar voor de opening van de tentoonstelling op vrijdag 14 september in Eye met deze 13 datadeeltjes.
Door Exposed redactie10 september 2018
Ryoji Ikeda is een sleutelfiguur in de elektronische muziek en beeldende kunst. In zijn werk gebruikt hij veelal rauwe data. Zo gebruikt hij de meeste elementaire vorm van geluid (sinusgolven) en visualiseert hij in zijn beeldende werk de moleculaire structuren waaruit onze wereld is opgebouwd.
Ikeda geeft (bijna) nooit interviews. “I have a very strong belief – a policy – to not give any interviews. I want to explain this (he gestured to the window) is everything. I really don’t want to speak about any concepts. Because there are no concepts. If I say something that is a kind of answer, the audience will be stuck in what I’m saying. And there are infinitely many answers.”
Ryoji Ikeda is geboren en opgegroeid op het platteland, in Gifu, Japan. Een plaatsje dat bekend staat om de Ukaivisserij, een vistraditie die al 1300 jaar bestaat. Hierbij worden aalscholvers aangelijnd te water gelaten. De aalscholvers dragen een ring om hun lange nek zodat ze de vissen niet kunnen inslikken. Pretty amazing, huh?
Ikeda speelde gitaar in een rockband op zijn 13e. Vervolgens ging hij naar de universiteit van Tokyo om “nothing”, of ‘economics or something’ te studeren. Naar eigen zeggen heeft hij alleen zijn diploma gekregen omdat hij zijn professor een grote fles Sake heeft gegeven. Kanpai!
In 1996 kwam zijn eerste album +/- uit. Met zijn minimale composities, waarbij sinusgolven, elektronische geluiden en white noise worden gebruikt, was en is hij één van de pioniers binnen de elektronische muziek.
Datamatics is een project van Ikeda dat bewegend beeld, sculptuur, geluid en nieuwe media omvat, en waarbij data als thema en materiaal wordt gebruikt. Binnen dit voortdurende onderzoek naar data, wat hij opzet om een abstracte kijk op de realiteit te generen, bevraagt hij hoe we de wereld kunnen coderen, begrijpen en manipuleren.
Ikeda heeft binnen het Japanse kunstenaarscollectief Dumb Type meegewerkt aan verschillende performances. De groep uit Kyoto toont een donkere, cynische maar toch ook humoristische wereld waarin technologische expressie een manier van leven is. Dark mirror avant la lettre.
In 2014 won Ikeda de Prix Ars Electronica Collide @ CERN. De grootste deeltjesversneller ter wereld. De jury was onder de indruk van zijn project waarin hij naar data keek op quantum-niveau.
Hoewel Ikeda bekend staat om zijn elektronische composities, tourt hij dit jaar met zijn project Music for percussion, waar hij op een analoge manier aan de slag gaat met handgeklap en verschillende klassieke instrumenten.
Publiek is onderdeel van zijn werk. Het loopt erover heen, danst erop, speelt met zijn projectie.
Point of no return is een kunstwerk dat voor het eerst vertoond wordt in Eye Filmmuseum. Zijn late werk kenmerkt zich door meer lyrische en existentiële titels (zoals “Point of No Return”). Ikeda vindt dit kunstobject zijn meest metafysische werk tot nu toe.
Ikeda was de enige kunstenaar die tijdens zijn residentie in het quantum-laboratorium te Basel (CERN) het quantumdeeltjes-versnellingsapparaat en het wetenschappelijke onderzoek begreep, volgens de onderzoekers.
Hij gaat liever niet op de foto, maar je kunt hem herkennen aan z’n muts en bril. Hieronder zie je een ‘zelfportret’ in pixels. Tijdens ons openingsevenement aanstaande vrijdag kun jij een eigen data-selfie maken!
14 september om 20:30 uur is de opening van de tentoonstelling van Ikeda in Eye Filmmuseum, georganiseerd door Exposed. 23 november geeft Ikeda een live performance, Datamatics in Eye, in samenwerking met Amsterdam Art Weekend en IDFA.
