Eurydice, een afdaling in oneindigheid

We mijmeren al eeuwen over de oneindigheid van onze ziel, die ons lichaam na de dood als een tijdelijke huls achterlaat en rond blijft dolen. Of je nu reïncarneert, opstijgt naar een hemel of wordt geüpload naar de Cloud. Het zijn stuk voor stuk verlangens die gebaseerd zijn op de tegenstelling tussen de bedrieglijke stoffelijke wereld en een hogere eeuwige werkelijkheid.

Eurydice, een afdaling in oneindigheid geeft een stem aan Eurydice. Haar hypnotiserende gezang trekt je steeds dieper in het labyrint van gangen, ruïnes en balustrades, waarachter zich duizelingwekkende dieptes en vergezichten openen. Een oneindige ruimte, zoals die alleen in virtual reality mogelijk is. Je loopt door een ruïne met stenen en pilaren die opgebouwd lijken uit stof. Jouw nieuwsgierigheid is het beste kompas in deze fascinerende tussenruimte vol poëzie, en betoverende muziek.

Celine Daemens VR-ervaring werd geselecteerd voor de competitie van Venice Immersive 2022, is een hit in het festivalcircuit en won prijzen op het Geneva International Film Festival en het Red Sea International Film Festival.

Over de regisseur
Celine Daemen (1995) is een regisseur van transdisciplinaire kunst. Haar werk bevindt zich op het snijvlak van theater, muziek, beeldende kunst en technologie. Na haar afstuderen aan de Toneelacademie Maastricht maakte ze verschillende producties waarin onderdompeling in zowel muziek als een virtuele omgeving de rode draad vormen. Celine is de oprichter van Studio Nergens, waarin ze transdisciplinaire symbioses vormt met verschillende kunstenaars en productiehuizen. Celine wil zintuiglijke ervaringen creëren die je uitnodigen om de blik naar binnen te richten. Deze reis naar binnen brengt je naar een plek waar persoonlijke associaties ontstaan als antwoord op universele filosofische vragen. In 2019 toonde Eye in de groepspresentatie Virtuele Diorama's haar VR-werk De Opera van de Vallende Mens / The Opera of the Falling (2019).

Film Orphée
Op 28 februari organiseert Eye een avond over de verbeelding en verklanking van de mythe van Orpheus en Eurydice met makers en gasten, gevolgd door de film Orphée (Jean Cocteau, 1950). Parallel aan de VR-ervaring draaien de films Orfeu Negro (Marcel Camus, 1959) en de operafilm Orfeo (Claude Goretta, 1985).