Mo' Better Blues

Destijds werden wenkbrauwen gefronst toen Spike Lee na zijn pittige, politieke doorbraakfilm Do The Right Thing (1989) kwam met het tammere, meanderende Mo' Better Blues. Er valt echter veel te genieten in deze atypische 'Spike Lee joint'; de door cameraman Ernest Dickerson vastlegde kleuren spatten van het doek, er werd zichtbaar veel aandacht besteed aan de heerlijk gelikte aankleding en kostuums en de hele film is doordesemd met Lee's liefde voor jazz.

Bovendien is er een onderhoudende laidback chemie tussen de acteurs, onder wie Denzel Washington, Wesley Snipes, John Turturro en Spike Lee zelf als de onrustige gokverslaafde manager 'Giant'. Mo' Better Blues is onmiskenbaar beïnvloed door film noir en klassieke cinema uit de jaren 40, niet verwonderlijk aangezien Lee de stijl van die films vanaf het begin van zijn carrière heeft omarmd.

Geen gekweld genie

Lee was naar verluidt beledigd door clichématige opvattingen over zelfdestructieve zwarte muzikanten zoals geportretteerd in films als Bird (Clint Eastwood, 1988) en Round Midnight (Betrand Tavernier, 1986). Hij vond dat hij het beter kon. Trompettist Bleek Gilliam is in Mo' Better Blues dan ook geen gekweld genie maar gewoon een uitstekend muzikant, gefocust op zijn vak en vastbesloten om de kost te verdienen met zijn trompet – alleen wel ten koste van zijn vriendschappen en liefdesleven.