Der siebente Kontinent

De vader heet Georg, de moeder Anna en het kind Eva. Tot zover lijkt alles duidelijk in het huishouden van de familie S. Vader werkt hard in een bewakingsbedrijf, moeder heeft een brillenwinkel en het kind gaat naar school.

Dag in dag uit voltrekt het leven van de familie S. zich volgens een vervreemdende herhaling van werken-eten-slapen-opstaan. Gepraat wordt er nauwelijks, contact met andere mensen is vrijwel afwezig.

Wurgend patroon

In drie hoofdstukken schetst Haneke een benauwend portret van een familie die gevangen zit in een wurgend patroon. En uiteindelijk naar een bijna mystieke verlossing zoekt uit de automatismen van een volledig functioneel, op consumptie ingericht bestaan, waarin menselijke contact onmogelijk is.

Hanekes stijl is in Der siebente Kontinent al zijn onmiskenbare handtekening geworden. De lang aangehouden, vaak herhaalde shots die abrupt worden afgebroken, de lange stiltes en het bijna emotieloze handelen van de personages creëren een geweldige onderhuidse spanning. De daarop volgende ontlading doet de kijker van schrik verstijven.