
Hello, It's Me
Frunze Dovlatyan / SUHH, 1966 / 137 min.
Klassieker van Armeense filmer Frunze Dovlatyan uit de tijd van de Russische Dooi werd geprezen als een verrassende vertelling over verloren liefdes, in schitterend breedbeeld, en was in 1966 te zien in de competitie van het Cannes Filmfestival.

Met de oorlog in Oekraïne en de harde repressie van Poetin lijkt Rusland terug te keren naar de dictatoriale tijden van Stalin, in een hedendaags jasje. Anders was dat in de late jaren vijftig en vroege jaren zestig, toen Nikita Chroesjtsjov ruimte gaf voor politieke hervormingen en ook het culturele klimaat (relatief) liberaler werd.
Filmers als Andrej Tarkovski, Larisa Shepitko en Andrej Kontsjalovski maakten gebruik van nieuwe vrijheden tijdens de ‘Dooi’. Wat niet betekende dat de censuur alles toestond: regisseurs kregen te maken met kritiek op het artistiek-vrijzinnige (‘subjectieve’) gehalte van hun werk. Sommigen stopten, anderen pasten zich aan onder het bewind van Chroestsjovs opvolger, Leonid Brezjnev.
Een van de filmers die werkte tijdens de wat ontspannener jaren van de Dooi was de Armeen Frunze Dovlatyan (1927-1997). In 1966 werd zijn vertelling over verloren liefdes opgenomen in het competitieprogramma van het Cannes-filmfestival.
Geprezen in Cannes
In Hello, It’s Me is Artjom, een beroemde jonge natuurkundige, verliefd geworden op Ljoesja, een sergeant in het Rode Leger. Zij wordt plotseling naar het front gestuurd, hij reist af naar de afgelegen berg Aragats om een onderzoekscentrum voor ruimtestralen op te zetten, waarmee men hoopt de oorlog te kunnen winnen.
In Cannes werd de film geprezen om het breedbeeldcamerawerk, de melancholische jazzscore en het uitzonderlijke acteerwerk. The Guardian kenschetste Hello, It’s Me als een poëtisch en verrassend erotisch verhaal, een ‘vreemde film’ die zowel een ‘diepzinnig wetenschappelijke’ verhandeling was als een vertelling vol romantiek, verlangen en eenzaamheid.
Director's cut
De 4K-restauratie van de film door het National Cinema Center of Armenia en het Image Lab van Locomotive Classics (Letland) is gebaseerd op de cameranegatieven en originele soundtracks. De restauratie is de eerste director’s cut met een nieuwe tweetalige, Armeens-Russische geluidsmix, die de context en taalkundige oorspronkelijkheid van het verhaal behoudt.
Dit is onderdeel van
Details
Regisseur
Frunze Dovlatyan
Productiejaar
1966
Productieland(en)
SUHH
Lengte
137 min.
Taal
Armeens, Russisch
Ondertiteling
ENG
Drager
DCP
Onderdeel van
Eye Classics
Klassiekers te over in de Eye-collectie. En we vertonen ze regelmatig, in allerlei programma’s. Met de nieuwe serie Eye Classics haalt Eye de filmgeschiedenis nog dichterbij. Wekelijks draaien we drie klassiekers uit de collectie onder één herkenbare noemer: Eye Classics.



Achteraf nog iets drinken of eten? Reserveer online voor Eye Bar & Restaurant.
Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.
Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.
NLEN