The Bad Sleep Well

Nishi (een felle Toshiro Mifune) bedenkt een plan om kliek ​​projectontwikkelaars van Public Corp. – onder leiding van de onverbiddelijke Iwabuchi – ten val te brengen. Zijn motivatie: de moord wreken op de vader die hij nooit gekend heeft, een functionaris die tot 'zelfmoord' gedreven werd om de positie van zijn superieuren te behouden.

Met The Bad Sleep Well wilde Akira Kurosawa elk decorum afbreken en sociaal onrecht aan de kaak stellen. Hij wilde de ramen van meedogenloze, corrupte Japanse bedrijven opengooien en de stank verdrijven. De morele vraag die daarbij centraal staat is: rechtvaardigen Nishi's doelen – het blootleggen van het kwaad – zijn middelen? Is zijn genadeloze uitbuiting van Iwabuchi's dochter gerechtvaardigd om de dood van zijn vader te wreken en een slag toe te brengen aan geïnstitutionaliseerde corruptie?

Ruïnes

In breedbeeld TohoScope zette Kurosawa die dilemma's om in grootse beelden: een ingenieus gefilmd bruiloftsfeest, een verwoeste munitiefabriek in een met puin bezaaid landschap – net zo'n ruïne als het gebroken innerlijke levens van de personages. In misschien wel de bitterste film van de regisseur betwijfelt hij de effectiviteit van individuele heldendaden tegenover onzichtbare vijanden: de gezichten van de machtigen en de kwaadaardigen blijven voor altijd verborgen in deze moderne variant op Hamlet: middeleeuws Denemarken verplaatst naar naoorlogse Tokio. Eerder liet Kurosawa zich ook al inspireren door Shakespeare: Macbeth in Throne of Blood (1957) en King Lear in Ran (1985).

…meesterlijke thriller… (Trouw)